Miło nam poinformować o kolejnych trzech wyrokach uzyskanych w ostatnim czasie przez Kancelarię, wydanych w sprawach dotyczących kredytów indeksowanych do CHF zawartych z BRE Bank S.A. (obecnie mBank S.A.):
- wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie, III Wydział Cywilny z dnia 05.01.2023 r. (III C 477/20, SSO Mariusz Solka):
We wskazanym orzeczeniu ustalono nieważność umowy kredytu indeksowanego do CHF BRE Bank S.A. z 2008 roku oraz zasądzono świadczenie nienależne zgodnie z teoria dwóch kondykcji. Bank obciążono całością kosztów procesu.
- wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie, XXVIII Wydział Cywilny z dnia 02.01.2023 r. (XXVIII C 7571/22, SSR del. Henryk Walczewski):
We wskazanym orzeczeniu ustalono, że w związku z nieważnością postanowień umowy stała się ona niemożliwa do wykonania w całości i jest w całości bezskuteczna (nieważna) oraz zasądzono świadczenie nienależne zgodnie z teorią dwóch kondykcji. Bank obciążono całością kosztów procesu. Powództwo oddalono w części – co do odsetek ustawowych za opóźnienie za okres przed dniem wyrokowania (Sąd uznał, że pouczenie strony powodowej na rozprawie o skutkach nieważności umowy i odebranie oświadczenia o zgodzie na ustalenie nieważności umowy sprawia, iż brak jest podstaw do zasądzenia odsetek ustawowych za okres wcześniejszy – takie stanowisko Sądu jest niestety sprzeczne z funkcjami i celami Dyrektywy 93/13).
- wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie, XXVIII Wydział Cywilny z dnia 02.01.2023 r. (XXVIII C 6842/22, SSR del. Henryk Walczewski):
Analogicznie, we wskazanym orzeczeniu ustalono, że w związku z nieważnością postanowień umowy stała się ona niemożliwa do wykonania w całości i jest w całości bezskuteczna (nieważna) oraz zasądzono świadczenie nienależne zgodnie z teorią dwóch kondykcji. Bank obciążono całością kosztów procesu. Powództwo oddalono w części – co do odsetek ustawowych za opóźnienie za okres przed dniem wyrokowania (Sąd uznał, że pouczenie strony powodowej na rozprawie o skutkach nieważności umowy i odebranie oświadczenia o zgodzie na ustalenie nieważności umowy sprawia, iż brak jest podstaw do zasądzenia odsetek ustawowych za okres wcześniejszy – takie stanowisko Sądu jest niestety sprzeczne z funkcjami i celami Dyrektywy 93/13).
Wszystkie w/w sprawy prowadzone są przez r.pr. Konrada Korzybskiego
