Wystąpienie z roszczeniami przeciwko bankowi może wiązać się z powstaniem po stronie kredytobiorcy wątpliwości dotyczących możliwości wyciągnięcia przez bank negatywnych względem niego konsekwencji. W tym stanie rzeczy, celem rozwiania jakichkolwiek wątpliwości w tym przedmiocie wskazania wymaga, że skorzystanie z sankcji kredytu darmowego nie może rodzić w rzeczywistości żadnych ujemnych konsekwencji dla konsumenta.
Prawidłowe poprowadzenie procedury dotyczącej skorzystania z sankcji kredytu darmowego gwarantuje brak istnienia jakichkolwiek środków reakcji prawnej, z których mógłby skorzystać bank, celem „odstraszenia” kredytobiorcy od dochodzenia roszczeń już na początku procedury, czy „ukarania” kredytobiorcy za wystąpienie z roszczeniami przeciwko bankowi po uzyskaniu prawomocnego wyroku.
Szczególnie istotne w tym kontekście pozostaje, że samo w sobie złożenie bankowi oświadczenia o skorzystaniu z sankcji kredytu darmowego nie może prowadzić do wypowiedzenia przez bank umowy i postawienia długu w stan natychmiastowej wymagalności. Pamiętać należy bowiem, że bank nie jest uprawniony do wypowiedzenia umowy bez przyczyny, a przesłanki tego rodzaju działania określa sama umowa. W tym kontekście wskazania wymaga, że kredytobiorca inicjując procedurę skorzystania z sankcji kredytu darmowego, nie narusza postanowień umowy, albowiem po złożeniu tego oświadczenia w dalszym ciągu spełnia na rzecz banku raty również w części odsetkowej (które Bank będzie musiał zwrócić po wygranym procesie) – do momentu uzyskania postanowienia w przedmiocie zabezpieczenia roszczenia (jeżeli Sąd „zawiesi” płatność rat odsetkowych bank nie ma prawa do wypowiedzenia umowy, gdyż zaprzestanie płatności jest wynikiem orzeczenia sądu) lub prawomocnego wyroku w sprawie. Mówiąc wprost – złożenie oświadczenia o skorzystaniu sankcji kredytu darmowego nie zmienia jeszcze nic w ramach stosunku zobowiązaniowego zawartego z bankiem. Dzięki wykonywaniu umowy zgodnie z jej zapisami bank wiedząc o uruchomieniu procedury przewidzianej przez art. 45 ustawy o kredycie konsumenckim nie może wyciągnąć wobec kredytobiorcy negatywnych konsekwencji.
Brak jest również jakichkolwiek podstaw do wyciągnięcia zgodnych z literą prawa konsekwencji wobec kredytobiorcy, którego stosunek prawny został już ukształtowany przez sąd jako darmowy. Na podstawie prawomocnego wyroku w sprawie dotyczącej sankcji kredytu darmowego bank obowiązany jest zwrócić kredytobiorcy wszystkie dotychczas uiszczone odsetki oraz koszty okołokredytowe i zaprzestać pobierania tychże świadczeń na przyszłość. Co istotne pozostałe postanowienia umowy pozostają bez zmian. Bank nie jest władny do jednostronnej zmiany treści zawartego stosunku zobowiązaniowego, zatem brak jest również innych sposobów na przeprowadzenie przez bank „odwetu” wobec działań kredytobiorcy. Spłata pozostałego salda kapitału prowadzić będzie do całkowitego rozliczenia zobowiązania.
W tym stanie rzeczy należy dojść do jednoznacznej konstatacji, że przepisy ustawy o kredycie konsumenckim zostały sformułowane w sposób, który dawać ma konsumentowi pełna ochronę przed nieuprawnionymi działaniami banku a skorzystanie z dobrodziejstw przewidzianej jej treścią nie wiąże się z ryzykiem zastosowania przez bank negatywnych konsekwencji wobec konsumenta.
